به نقل از «طرفداری»

امیر علی اکبری: عضله ساق پای چپم پاره شده و نمی‌ توانم راه بروم؛ جواب واخائف بماند در داخل قفس!

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۶۰۳۴۳

علی اکبری شاید نتواند به زودی برابر واخائف قرار بگیرد.

طرفداری- فایتر کشورمان می گوید از مصدومیت پا رنج می برد.

به گزارش خبرگزاری میزان، امیر علی‌اکبری فایتر نام آشنای کشورمان دومین مبارزه خود درسازمان ACB را با پیروزی مقابل دنیل امیلیان پشت سر گذاشت، اما این دیدار مصدومیت‌هایی هم برای امیر به همراه داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفت‌وگوی علی‌اکبری با خبرنگار میزان در خصوص این مبارزه و حواشی پیرامون آن را در ادامه می‌خوانید:

*مبارزه سختی با امیلیان داشتی، در خصوص این دیدار صحبت کن.

دیدار سخت و نفس‌گیری بود و از قبل پیش‌بینی می‌کردم کار سختی مقابل این فایتر لهستانی داشته باشم. او هیچ وقت ناک‌اوت نشده بود و به همین دلیل فکر می‌کردم که این مبارزه ۳ راند طول بکشد.

*ضربات زیادی به او زدی، چرا حریف لهستانی ناک اوت نشد؟

شاید ۵۰ مشت مستقیم به صورت او زدم، اما انگار سر و بدن دنیل او آهنی بود. در مجموع مبارزه با فایتر‌های چپ گارد بسیار دشوار است و خوشحالم که توانستم در این دیدار سخت پیروز شوم.

*پس از مسابقه عکسی از تو منتشر شد که وضعیت مناسبی نداشتی، در این خصوص صحبت کن.

برخی‌ها فکر می‌کنند آمدن در رشته ما کار راحتی است، اما من که این مبارزه را بردم به این وضعیت دچار شدم. وقتی حریق قلدر باشد، قطعا ضربات سنگینی به شما وارد می‌کند و این مصدومیت‌ها هم در ورزش‌های داخل قفس طبیعی است.

*آیا مصدومیت پای تو جدی است؟

متاسفانه عضله ساق پای چپم پاره شده است و نمی‌توانم راه بروم. البته وضعیت دنده‌ام رو به بهبود است، اما هنوز آسیب دیدگی پای من برطرف نشده و مشخص نیست به مبارزه بعدی برسم یا نه.

*آیا پایت نیاز به جراحی دارد؟

فکر نمی‌کنم نیازی به جراحی داشته باشم، اما احتمال دارد روند درمانی طول بکشد. به احتمال فراوان امروز (دوشنبه) مشخص می‌شود که چند وقت نمی‌توانم مبارزه کنم.

*آیا مبارزه بعدی برای کسب کمربند قهرمانی است؟

فکر می‌کنم باید آبان ماه و در مسکو با واخائف که کمربند قهرمانی جهان را دارد مبارزه کنم و در صورت پیروزی، این کمربند برای من خواهد شد. فعلا که شرایط حضورم در این مبارزه مشخص نیست.

*شنیده‌ها حاکی از این است واخائف از سازمان ACB درخواست کرده مبارزه با تو را هرچه سریع‌تر برگزار کنند تا تو در شرایط ایده‌آل نباشی؟

بله این موضوع را من هم شنیده‌ام. به هر حال روس‌ها مسئول برگزاری این رقابت‌ها هستند و طبیعی است هوای فایتر خودشان را بیشتر داشته باشند، اما اگر به این مبارزه نرسم، درخواست تعویق مبارزه را می‌دهم، چون نمی‌خواهم با آمادگی نصف و نیمه به مصاف این فایتر بروم.

*داستان رجزخوانی واخائف برای تو چه بود؟

او از فرصت استفاده کرد و برای اینکه بیشتر دیده شود برای من کُری خواند، اما جوابش باشد داخل قفس!

*اگر درخواست تعویق مبارزه را بدهی آیا مسئولان برگزاری مسابقات موافقت می‌کنند؟

اگر به آمادگی صددرصد برسم که مبارزه می‌کنم و اگر نشد باید با سازمان ACB صحبت کنم و ببینم چه می‌شود. فکر می‌کنم امروز یا فردا وضعیتم مشخص شود.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۶۰۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نامه سرگشاده قوچانی به سازمان تامین اجتماعی

آفتاب‌‌نیوز :

محمد قوچانی مدیر مسئول و سردبیر مجله آگاهی‌نو نوشت:

این یک نامه سرگشاده است خطاب به سازمان تامین اجتماعی.

دو مجله آگاهی نو و کتاب نامه با تولید محتوایی بیش از دوهزار صفحه در سال چهارنفر تحریریه ثابت دارد الباقی حق التحریر می‌گیرند. فهرست بیمه ما کوچک است: سردبیر و دبیر تحریریه، یک دبیرگروه و یکی از مشاورین مجله که برای آن‌ها بیمه رد می‌شود. ما به دلیل سازمان کوچکمان حتی منشی تحریریه یا مدیر مالی و اداری مستقر نداریم، چون بودجه اش را نداریم و تا حالا خودمان همزمان منشی و مدیر هم بوده ایم. درباره این چهارنفر هم بخشی از حق بیمه را ما پرداخت میکنیم و بخشی را وزارت فرهنگ که طبق یک قانون مشخص و عام به نشریات تا یک سطحی تخفیف می‌دهند. 

سازمان تامین اجتماعی با اعزام بازرس به صورت مکرر ما را کنترل می‌کند که مبادا این فهرست بیمه صوری و جعلی باشد! و، چون حرفه روزنامه نگاری را با مشاغل دیگر اداری و تجاری قیاس می‌کند معتقد است ما باید از هشت صبح تا چهار بعد از ظهر در دفتر حاضر باشیم؛ بنابراین با بازرسی غافلگیرانه وقتی ما در حال مصاحبه یا تهیه مقاله بیرون مجله هستیم به دفتر مراجعه و با عدم رویت ما، کارگاه آگاهی نو را تعطیل اعلام می‌کند و تخفیف ارشاد را لغو می‌کند.

مثلا ما امروز در حال گفتگو با دکتر ظریف بودیم که سرزده تشریف آوردند و هرچه همکار ما توضیح داده و مجله و نوشته‌های ما را نشان داده بازرس محترم زیر بار نرفته و کارگاه را تعطیل گزارش کرده است.

سوال من این است پس این همه محتوا چگونه تولید می‌شود؟ چرا کسی حرفه ما را به رسمیت نمی‌شناسد؟ چرا فکر نمی‌کنند من هر روز نمی‌توانم کتاب‌هایم را به دفتر ببرم و مقاله بنویسم؟ نمی‌توانم همه سیاسیون و روشنفکرانی که با آنان گفتگو میکنیم را به دفترمان دعوت کنم؟ نمی‌توانم با روزنامه نگاران برخورد اداری کنم! 

ما مطبوعات مستقل (خصوصی و غیر دولتی) بنگاه‌های ضعیفی هستیم. حتی چند میلیون تومان هم در کار ما اثر دارد. اگر ما بیکاره بودیم که دفتر مجله اجاره نمی‌کردیم. چرا در شب‌های صفحه بندی که تا صبح کار میکنیم بازرس نمی‌فرستید؟

اصلا چرا مجله را ورق نمی‌زنید که کارنامه ما را ببینید. قطع یک تخفیف ناچیز قانونی به مطبوعات کدام مشکل دولت یا بیمه را حل میکند؟ کار ما مخفیانه نیست. مجله منتشر میشود و میزان کار هر فرد در آن روشن است. ما مغازه نداریم که هر روز صبح کرکره لش را بالا ببریم. روزنامه نگاری را به رسمیت بشناسید ...

رونوشت: 

۱. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

۲. وزارت کار 

۳. سازمان تامین اجتماعی شعبه خیابان ملک

۴. انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران